გავლენიანი საერთაშორისო გამოცემა Financial Times მიანიშნებს იაპონიის ეკონომიკაში არსებულ პოტენციურ, ფართო საზოგადოებისთვის ნაკლებად ცნობილ აქტივზე, რომლის სავარაუდო ღირებულებაც $580 მილიარდს აღწევს. ეს განცხადება, რომელიც „კარადაში შემონახულ“ რესურსზე მიანიშნებს, იწვევს ინტერესს და ფიქრს იმის შესახებ, თუ რა სახის დაფარული სიმდიდრე შეიძლება ფლობდეს ქვეყანას, რომლის ეკონომიკა მრავალი გამოწვევის წინაშე დგას. მსგავსი მოვლენები ხშირად ხაზს უსვამს იმ ფაქტს, რომ განვითარებულ ეკონომიკებსაც კი შეიძლება გააჩნდეთ გამოუყენებელი ან სათანადოდ შეუფასებელი რესურსები, რომელთა იდენტიფიცირება და მობილიზება ახალი ზრდის იმპულსების შექმნის საშუალებას იძლევა.

დაფარული აქტივების ეკონომიკური მნიშვნელობა

„დაფარული აქტივი“ ეკონომიკურ კონტექსტში გულისხმობს იმ რესურსებს, რომლებსაც მნიშვნელოვანი ეკონომიკური ღირებულება გააჩნიათ, თუმცა არ არის ასახული სტანდარტულ ბალანსებში, არ არის სრულად გამოყენებული ან სათანადოდ შეფასებული. ასეთი აქტივები შეიძლება მოიცავდეს როგორც მატერიალურ, ისე არამატერიალურ კომპონენტებს და მათი აღმოჩენა და ეფექტური მართვა გადამწყვეტი შეიძლება იყოს ქვეყნის ან კომპანიის განვითარებისთვის. განვითარებულ ეკონომიკებში, სადაც ტრადიციული ზრდის წყაროები შესაძლოა ამოწურული იყოს, დაფარული აქტივების იდენტიფიცირება განსაკუთრებულ მნიშვნელობას იძენს.

ამ რესურსებს შეუძლიათ მნიშვნელოვნად გაზარდონ ქვეყნის მთლიანი შიდა პროდუქტი (მშპ), გააუმჯობესონ პროდუქტიულობა, მოიზიდონ ინვესტიციები და ხელი შეუწყონ ინოვაციებს. მათ შეუძლიათ ახალი სიცოცხლე შესძინონ რეგიონებს, რომელთა ეკონომიკაც სტაგნაციას განიცდის, შექმნან სამუშაო ადგილები და გააძლიერონ გლობალური კონკურენტუნარიანობა.

რა შეიძლება იყოს „კარადაში შემონახული“ აქტივი?

მიუხედავად იმისა, რომ Financial Times-ის მიერ მოხსენიებული იაპონიის კონკრეტული $580 მილიარდიანი აქტივის ბუნება დეტალურად არ არის აღწერილი, არსებობს რამდენიმე კატეგორია, რომლის მიხედვითაც შეიძლება შეფასდეს, რა ტიპის „დაფარულ“ რესურსზე შეიძლება იყოს საუბარი:

• უძრავი ქონება: ეს შეიძლება იყოს მიტოვებული ან ნაკლებად გამოყენებული მიწის ნაკვეთები, ძველი სამრეწველო ობიექტები, სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული შენობები ან ინფრასტრუქტურა, რომელთა პოტენციალი სრულად არ არის ათვისებული. იაპონიაში, სადაც მოსახლეობის დაბერება და რეგიონების დაცლა პრობლემურია, ასეთი რესურსები შეიძლება მრავლად მოიძებნოს.
• ინტელექტუალური საკუთრება: იაპონია ცნობილია თავისი ინოვაციური პოტენციალით. შესაძლოა, საუბარი იყოს გამოუყენებელ პატენტებზე, ლიცენზიებზე, კვლევით შედეგებზე ან ტექნოლოგიებზე, რომლებსაც კომერციული პოტენციალი გააჩნია, მაგრამ ჯერ არ არის გამოყენებული.
• ადამიანური კაპიტალი: სპეციალიზებული ცოდნა, გამოცდილება ან უნარები, რომლებიც არ არის ოპტიმალურად გამოყენებული სამუშაო ძალაში. ეს შეიძლება მოიცავდეს ხანდაზმული, მაღალკვალიფიციური მუშახელის პოტენციალს, რომელიც პენსიაზე გასვლის შემდეგ ნაკლებად არის ჩართული ეკონომიკურ საქმიანობაში.
• ფინანსური ინსტრუმენტები: შესაძლოა არსებობდეს მოძველებული ფონდები, არააქტიური საბანკო ანგარიშები, სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული საინვესტიციო პორტფელები ან სხვა ფინანსური აქტივები, რომლებიც სათანადოდ არ არის ინვენტარიზებული ან მობილიზებული.
• ბუნებრივი რესურსები: ნაკლებად გამოკვლეული მინერალური საბადოები ან სხვა ბუნებრივი რესურსები, რომელთა მოპოვება და დამუშავება ახალი ტექნოლოგიებით შესაძლებელი ხდება.
• კულტურული მემკვიდრეობა და ტურიზმი: ნაკლებად ცნობილი ისტორიული ძეგლები ან რეგიონები, რომლებსაც აუთვისებელი ტურისტული პოტენციალი გააჩნიათ.

ნებისმიერ შემთხვევაში, $580 მილიარდი არის უზარმაზარი თანხა, რომელიც, მისი მობილიზების შემთხვევაში, შეუძლია მნიშვნელოვანი სტიმული მისცეს იაპონიის ეკონომიკას.

იაპონიის ეკონომიკური პეიზაჟი და დაფარული პოტენციალი

იაპონია მსოფლიოს სიდიდით მესამე ეკონომიკაა, რომელიც ცნობილია თავისი მაღალტექნოლოგიური ინდუსტრიით, ძლიერი საწარმოო სექტორითა და ინოვაციებისადმი ერთგულებით. თუმცა, ქვეყანა ათწლეულებია ებრძვის დეფლაციას, მოსახლეობის სწრაფ დაბერებასა და სახელმწიფო ვალის მზარდ მოცულობას. მოსახლეობის კლებისა და სამუშაო ძალის შემცირების ფონზე, ახალი ეკონომიკური ზრდის წყაროების ძიება იაპონიისთვის კრიტიკულად მნიშვნელოვანია.

ამ კონტექსტში, $580 მილიარდიანი „დაფარული აქტივის“ აღმოჩენა და გამოყენება შეიძლება აღმოჩნდეს ახალი ეკონომიკური ძრავა. ეს თანხა შედარებულია მცირე ქვეყნების მშპ-სთან და მისი ეკონომიკურ მიმოქცევაში ჩართვამ შეიძლება გააძლიეროს ინვესტიციები, ხელი შეუწყოს სამეცნიერო-კვლევით საქმიანობას, გააუმჯობესოს საზოგადოებრივი ინფრასტრუქტურა და შეამციროს ქვეყნის დამოკიდებულება ტრადიციულ, მზარდ ხარჯებთან დაკავშირებულ სექტორებზე.

იაპონიის კორპორატიული სექტორი, რომელიც ცნობილია თავისი ფრთხილი მიდგომითა და ლიკვიდურობის მაღალი დონით, შესაძლოა ასევე ფლობდეს მსგავს დაფარულ აქტივებს, რომლებიც სათანადო სტრატეგიული გადაწყვეტილებების შემთხვევაში შეიძლება მობილიზებულ იქნას ინოვაციებისა და ეკონომიკური ზრდისთვის.

დაფარული აქტივების აღმოჩენისა და მობილიზების მექანიზმები

დაფარული აქტივების აღმოჩენა და მათი ეკონომიკურ მიმოქცევაში ჩართვა კომპლექსური პროცესია, რომელიც მოითხოვს მთავრობების, ბიზნესისა და სამეცნიერო საზოგადოების კოორდინირებულ ძალისხმევას:

• მონაცემთა ანალიზი და ხელოვნური ინტელექტი: Big Data-სა და AI-ის გამოყენება საშუალებას იძლევა, გამოვლინდეს ის ტენდენციები და რესურსები, რომლებიც ადამიანის თვალისთვის უხილავი რჩება. ეს შეიძლება მოიცავდეს მიწის გამოყენების არაეფექტურ მოდელებს, პატენტების გამოყენების დაბალ მაჩვენებლებს ან ფინანსური ნაკადების გაუგებარ სეგმენტებს.
• პოლიტიკური ინიციატივები და რეფორმები: მთავრობის პროგრამები მიტოვებული ტერიტორიების რევიტალიზაციისთვის, საგადასახადო შეღავათები ინტელექტუალური საკუთრების კომერციალიზაციისთვის ან მარეგულირებელი გარემოს ცვლილებები, რომლებიც ხელს უწყობს ახალი ინვესტიციების მოზიდვას დაფარული რესურსების ათვისებისთვის.
• ინოვაციური ბიზნეს მოდელები: სტარტაპები და ახალი კომპანიები, რომლებიც სპეციალიზდებიან არსებული, ნაკლებად გამოყენებული რესურსების გადამუშავებასა და ახალ პროდუქტებად ან სერვისებად გარდაქმნაში.
• საზოგადოების ცნობიერების ამაღლება: მოსახლეობის ინფორმირება პოტენციური რესურსების შესახებ და მათი ჩართვა ამ პროცესებში.

ამგვარი მექანიზმების ეფექტური გამოყენება საშუალებას აძლევს ქვეყნებს, გადახედონ თავიანთ ეკონომიკურ სტრატეგიებს და იპოვონ ახალი გზები მდგრადი განვითარებისთვის.

დასკვნა

იაპონიის პოტენციური $580 მილიარდიანი „დაფარული აქტივის“ შესახებ ინფორმაცია მნიშვნელოვან გზავნილს ატარებს არა მხოლოდ იაპონიისთვის, არამედ მსოფლიო ეკონომიკისთვის. ეს ხაზს უსვამს იმ აზრს, რომ ეკონომიკური ზრდის ახალი წყაროები შესაძლოა ყოველთვის არ იყოს ახლად აღმოჩენილი ტექნოლოგიები ან ბაზრები, არამედ ხშირად იმალებოდეს უკვე არსებულ, მაგრამ შეუფასებელ ან გამოუყენებელ რესურსებში. იაპონიის შემთხვევაში, ასეთი აქტივის ეფექტურმა მობილიზაციამ შეიძლება მნიშვნელოვნად შეცვალოს ქვეყნის ეკონომიკური პერსპექტივები, გააძლიეროს მისი მდგრადობა და შესთავაზოს ახალი გზები გლობალურ გამოწვევებთან გამკლავებისთვის. საბოლოო ჯამში, დაფარული აქტივების იდენტიფიცირება და სტრატეგიული გამოყენება ხდება ეროვნული ეკონომიკური სტრატეგიის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი კომპონენტი.