ევროპაში საკვები პროდუქტების ეკო-მარკირების არსებული სისტემები, რომლებიც სიცოცხლის ციკლის შეფასებაზე (LCA) არის დაფუძნებული, ერთიანი ენის არარსებობით ხასიათდება. ეს ფაქტი კვლავაც ხაზს უსვამს კონტინენტზე ჰარმონიზებული მიდგომის გადაუდებელ აუცილებლობას, რათა მომხმარებლებისთვის ინფორმაცია გასაგები და თანმიმდევრული გახდეს.
ამჟამად, ევროპის მასშტაბით უამრავი განსხვავებული ეკო-მარკირების სქემა ფუნქციონირებს, რაც ხშირად იწვევს მომხმარებელთა დაბნეულობას და ართულებს მათთვის პროდუქტის რეალური გარემოსდაცვითი ზემოქმედების შეფასებას. პროდუქტის სიცოცხლის ციკლის შეფასება (LCA) წარმოადგენს სამეცნიერო მეთოდოლოგიას, რომელიც პროდუქტის გარემოზე ზემოქმედებას აანალიზებს ნედლეულის მოპოვებიდან მის წარმოებამდე, ტრანსპორტირებამდე, გამოყენებამდე და საბოლოო განკარგვამდე. მიუხედავად ამ მეთოდის მნიშვნელობისა, ეკო-მარკირების სისტემების ფრაგმენტულობა ხელს უშლის მათ ეფექტურობას და ქმნის ბარიერებს, როგორც მწარმოებლებისთვის, ასევე მომხმარებლებისთვის.
ექსპერტები აღნიშნავენ, რომ ერთიანი, კოორდინირებული მიდგომა ევროპაში ეკო-მარკირების სფეროში გააუმჯობესებს გამჭვირვალობას და უზრუნველყოფს, რომ გარემოსდაცვითი ინფორმაცია იყოს სანდო და შედარებადი. ეს ხელს შეუწყობს ევროკავშირის მდგრადი განვითარების მიზნების მიღწევას, მომხმარებლებს მისცემს საშუალებას გააკეთონ ინფორმირებული არჩევანი და წაახალისებს ინდუსტრიას უფრო ეკოლოგიურად სუფთა პრაქტიკის დანერგვისკენ.
